πλήθος ερωτήματα, όσον αφορά την Ανθρωπότητα.
Εκτιμάται ότι η ενεργή συμμετοχή μας στην παραγωγή, θα μειωθεί κατά περίπου το ήμισυ μέσα στα επόμενα είκοσι έτη.
Ήδη, έχουν πληγεί σημαντικοί κλάδοι, όπως η Βαριά Βιομηχανία, η Μεταποίηση, σημαντικό μέρος των Υπηρεσιών κ.α.
Αντιθέτως, ζήτηση παρατηρείται σε επαγγέλματα άρρηκτα συνδεδεμένα με την τεχνολογία, δημιουργώντας μια πρόσκαιρη εικόνα ανάπτυξης της αγοράς εργασίας.
Η προ των πυλών πλέον, εφαρμογή της τεχνητής νοημοσύνης, η οποία αποτελεί διακαή πόθο των εταιριών υψηλής τεχνολογίας, όπως η Google και η Microsoft, ενδέχεται όμως να μειώσει αισθητά την ζήτηση για τις προαναφερθείσες ειδικότητες.
Γεννάται αυτομάτως το ερώτημα: Ποιοί από τους εναπομείναντες τομείς δύναται να απορροφήσουν το πλεονάζον εργατικό δυναμικό;
Πώς θα επιβιώσει μια κοινωνία όταν το ποσοστό ανεργίας θα ξεπερνά πιθανότατα το 70%;
Εκτιμώ ότι οι κοινωνικό-πολιτικές αλλαγές που θα επέλθουν θα είναι σεισμικές.
Εκ των πραγμάτων, θα δημιουργηθεί μεγαλύτερο χάσμα μεταξύ εχόντων και μη-εχόντων.
Η κατοχή δεν θα αφορά τόσο τα υλικά αγαθά, αλλά κυρίως γνώσεις και ικανότητες, εν συντομία, την πρόσβαση στην παιδεία.
Επίσης, η υπογεννητικότητα στην Δύση θα αυξηθεί, καθώς δεν θα υφίσταται κοινωνικό κράτος ικανό να στηρίξει τις ανάγκες μέριμνας, περίθαλψης, παιδείας κ.λπ.
Αντιμέτωποι με την παραπάνω κατάσταση, εκτιμώ ότι οι κάτοικοι των εξελιγμένων Δυτικών χωρών, θα αναζητήσουν την τύχη τους σε αναπτυσσόμενες περιοχές του πλανήτη μας, οι οποίες θα εξακολουθήσουν να χαρακτηρίζονται από τεχνολογική υστέρηση και στις οποίες θα υπάρχει ως εκ τούτου, προοπτική εργασίας και ανάπτυξης.
Η ιστορία πράγματι κάνει κύκλους.
Αναλογιζόμενος την παραπάνω πιθανότητα, ανέτρεξα στην Ιστορία και συγκεκριμένα, στην προ 50.000 ετών έξοδο από την Αφρική, για την ακρίβεια από την σημερινή Αιθιοπία, των κοινών προγόνων μας, οι οποίοι μετανάστευσαν προς τον Βορρά, εις αναζήτηση ιδανικότερων συνθηκών διαβίωσης.
Δεν αποκλείεται να δούμε σε σύντομο διάστημα, μια επιστροφή στην ήπειρο από την οποία ξεκίνησαν όλα.
