MENU

Τι εννοούν «χρειαζόμαστε επενδυτικό σοκ»;

Μήπως αντί για πραγματικές επενδύσεις έχουν στο μυαλό τους την επιτάχυνση στην εκποίηση ασημικών; Ενα μαζικό ξεπούλημα της χώρας, όπως είχαν εξαρχής σχεδιάσει οι Γερμανοί; Τουλάχιστον τρεις θεσμικοί παράγοντες της χώρας, ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, ο πρόεδρος του ΣΕΒ και ο γνωστός και μη εξαιρετέος διοικητής της Τραπέζης της Ελλάδος Γιάννης Στουρνάρας, συγκλίνουν το τελευταίο διάστημα στη διαπίστωση ότι η Ελλάδα, για να συνέλθει, χρειάζεται επειγόντως ένα μεγάλο «επενδυτικό σοκ».

Το προσδιορίζουν σε εισροή κεφαλαίων από 50 έως 100 δισ. ευρώ, με ορίζοντα την επόμενη πενταετία επταετία, και ισχυρίζονται ότι μόνον έτσι η οικονομία θα κατορθώσει να ανακάμψει και να περάσει σε αναπτυξιακούς ρυθμούς.
Η ιδέα ακούγεται ενδιαφέρουσα, ωστόσο πάσχει ολοφάνερα στις προϋποθέσεις υλοποίησης, για τις οποίες κανείς δεν λέει κουβέντα.

Τα πράγματα με τις επενδύσεις, ιδιαίτερα όταν αφορούν ξένα κεφάλαια, είναι εξαιρετικά απλά. Απαιτούν ένα σαφές φορολογικό πλαίσιο, «κλειδωμένο» τουλάχιστον για μία δεκαετία με πολύ χαμηλούς συντελεστές, και ταχείες διαδικασίες αδειοδότησης, που δεν θα σκοντάφτουν σε περίεργα γραφειοκρατικά εμπόδια Δημόσιας Διοίκησης σοβιετικού τύπου.
Η σημερινή μνημονιακή Ελλάδα, αλλά και αυτή του εγγύς μέλλοντος, είναι ένα κράτος που πρωταγωνιστεί αρνητικά και στους δύο αυτούς κρίσιμους τομείς. Οι φορολογικοί συντελεστές είναι από τους υψηλότερους στην ευρωζώνη και παγκοσμίως, εντελώς αποτρεπτικοί για παραγωγικές επενδύσεις υψηλής έντασης κεφαλαίου, ενώ ο κρατικός μηχανισμός όχι μόνο σέρνεται, αλλά μαζί με τη Δικαιοσύνη βάζει εμπόδια ακόμη και στις πιο απλές επιχειρηματικές δραστηριότητες.

Η πρώτη και κυριότερη αδυναμία, δηλαδή το άκρως αντιεπιχειρηματικό φορολογικό πλαίσιο, δεν αλλάζει τα επόμενα χρόνια, που να χτυπιέται κάτω ο Κυριάκος, να σκίζει τα πουκάμισά του ο Φέσσας και να χορεύει τσιφτετέλι ο Στουρνάρας στα πόδια του Ντράγκι.
Η χώρα, αν δεν το έχουν αντιληφθεί, διά της... εθνοσωτηρίου κυβερνήσεως ΣΥΡΙΖΑ που συνέχισε πιστά τις πολιτικές των προηγουμένων, μπήκε σε δημοσιονομικό γύψο για τον επόμενο μισό αιώνα. Δεσμεύτηκε εγγράφως στους δανειστές της για πολύ υψηλά (έως εξωπραγματικά) πρωτογενή πλεονάσματα 3,5% τουλάχιστον ως το 2022. Και συνέχιση της ασφυκτικής πολιτικής «προσαρμογής» με πλεονάσματα 2% ως το 2068!!!

Τι σημαίνει αυτό; Οτι στον βαθμό που η χώρα εξακολουθεί να πορεύεται υπό τη δαμόκλειο σπάθη των δανειστών, η εξαιρετικά υψηλή φορολογία επιχειρήσεων και φυσικών προσώπων θα παραμείνει το κύριο εργαλείο για τη συντήρηση των υπερβολικών πλεονασμάτων που έχουμε υποσχεθεί.
Επομένως, όταν η Νέα Δημοκρατία τάζει μείωση φορολογικών συντελεστών είτε ψεύδεται συνειδητά, όπως ο Τσίπρας με το απατηλό «πρόγραμμα Θεσσαλονίκης», είτε έχει σκοπό να συγκρουστεί με τους δανειστές για να αλλάξει το πλαίσιο των συμφωνηθέντων. Κι επειδή αυτό το τελευταίο απλώς «δεν παίζει», διερωτάται κανείς πώς θα έρθουν το «επενδυτικό σοκ και οι εκατοντάδες χιλιάδες νέες θέσεις εργασίας».

Καταρχάς, καλό θα ήταν να κατανοήσουμε ότι οι επενδύσεις γενικώς και αορίστως δεν φέρνουν αυτομάτως νέες θέσεις εργασίας. Με την εξαίρεση ίσως των Κινέζων της Cosco, καμία από τις ελάχιστες (μετρημένες στα δάχτυλα για την ακρίβεια) μεγάλες ξένες επενδύσεις που έγιναν εν καιρώ Μνημονίου και αφορούσαν κυρίως «εξαγορές φιλέτων» δεν έφεραν νέες θέσεις εργασίας. Ξένα κεφάλαια μπήκαν, και μάλιστα σοβαρά, στην αγορά ακινήτων απόδοσης, κεφάλαια μπήκαν για την εξαγορά του ΟΠΑΠ, κεφάλαια έβαλαν, με... το αζημίωτο βέβαια, και οι Γερμανοί για να πάρουν τα αεροδρόμια. Κεφάλαια βάζουν και τα «κοράκια» για να αγοράσουν «κόκκινα» δάνεια. Ολα αυτά, όμως, δεν δημιουργούν νέες προσλήψεις.

Κακά τα ψέματα. Οι νέες θέσεις εργασίας έρχονται μόνο σε μεγάλες παραγωγικές επενδύσεις του βιομηχανικού κλάδου ή της ενέργειας, καθώς και στη δημιουργία νέων μεγάλης κλίμακας υποδομών, όπως στον τομέα του τουρισμού. Και επειδή τέτοιες επενδύσεις δεν βλέπω να έρχονται για τους λόγους που προαναφέραμε, είναι άξιον απορίας τι έχουν στο μυαλό τους ο Κυριάκος, ο Φέσσας και ο Στουρνάρας.

Μήπως αντί για επενδύσεις εννοούν την... επιτάχυνση στην εκποίηση των ασημικών, όπως αυτή που γίνεται με τις λιγνιτικές μονάδες της ΔΕΗ και σήμερα καταγγέλλει η Ν.Δ.; Μήπως βλέπουν ως «επένδυση» το ξεπούλημα υπερκερδοφόρων δημόσιων επιχειρήσεων, όπως η Εθνική Ασφαλιστική και μεθαύριο η ΕΥΔΑΠ; Μήπως έχουν σκοπό να εκποιήσουν άρον άρον και τις πλουτοπαραγωγικές πηγές της χώρας σε αχόρταγους «επενδυτές», όπως οι Καναδοί της Ελντοράντο;


Μήπως τελικά, επειδή δεν μπορούμε να φέρουμε κανονικές επενδύσεις, να εφεύρουμε μερικές με ένα μαζικό sell-off της χώρας σε ξένους υποψήφιους αγοραστές, όπως εξαρχής είχαν σχεδιάσει οι Γερμανοί; Αυτό εννοούν «σοκ»;

Αναρτήθηκε από kapistrinews