Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης.Τους τελευταίους μήνες η γειτονική και σύμμαχος Τουρκία προσπαθεί με κάθε..
μέσο να κατοχυρώσει την αμφισβήτηση της για το ακριτικό Καστελόριζο και κυρίως για την υφαλοκρηπίδα της ελληνικής νήσου που εφάπτεται της υφαλοκρηπίδας της Κυπριακής Δημοκρατίας, απομονώνοντας την Τουρκιά από την ευρύτερη ανατολική Μεσόγειο. Η τελευταία τουρκική ενέργεια με την δέσμευση της περιοχής για ασκήσεις τουρκικών υποβρυχίων αποτελεί το αποκορύφωμα της τουρκικής προκλητικότητας. Η τωρινή κατάσταση όμως έχει ένα πολύ ενδιαφέρων παρελθόν, που δείχνει το πώς η αδράνεια των ελληνικών κυβερνήσεων των τελευταίων ετών προσέθεσαν ένα ακόμα πρόβλημα τουρκικών διεκδικήσεων στον ευαίσθητο χώρο του Καστελόριζου, αλλά και των Δωδεκανήσων.
Στις 9 Οκτωβρίου 2013 η Τουρκία για πρώτη φορά προχώρησε επίσημα με ανακοίνωση του τουρκικού υπουργείου Εξωτερικών στο να θέσει με προκλητικό τρόπο θέμα τουρκικής μειονότητας στα Δωδεκάνησα. Με την ανακοίνωση αυτή η Τουρκία έδειξε ότι αγνοεί ολοκληρωτικά την συνθήκη της Λοζάννης, η οποία δεν αναγνωρίζει τουρκική μειονότητα στην Ελλάδα, ειδικά δε στη Δωδεκάνησο, όπου υπάρχουν μόνο μουσουλμάνοι Έλληνες υπήκοοι. Τα Δωδεκάνησα, τα οποία όπως είναι γνωστό παίζουν σημαντικό στρατηγικό ρόλο και ειδικά το Καστελόριζο και η νήσος Στρογγύλη στην χάραξη της ενιαίας ΑΟΖ μεταξύ Ελλάδας, Κυπριακής Δημοκρατίας, Αιγύπτου και Ισραήλ, είναι η αποκορύφωση μιας καλά σχεδιασμένης πορείας των Τούρκων που άρχισε από τα τέλη της δεκαετίας του ενενήντα.
Το τι ακριβώς απαιτεί η Τουρκία για τα Δωδεκανήσων το έκανε γνωστό η τουρκική εφημερίδα, Zaman, με ένα δημοσίευμα με τον χαρακτηριστικό τίτλο : «Rodos’takı Türklerın sorunları Avrupa’ya taşınıyor», δηλαδή «το πρόβλημα των Τούρκων της Ρόδου μεταφέρεται στην Ευρωπαϊκή Ένωση». Στο δημοσίευμα αυτό αναφέρονταν για πρώτη φορά επίσημα τα εφτά αιτήματα της «τουρκικής» μειονότητας των Δωδεκανήσων, που αριθμεί, σύμφωνα με την τουρκική εφημερίδα, πάνω από 5.000 κατοίκους. Τα αιτήματα αυτά όπως τα δημοσίευσε η Ζαμάν, είναι τα εξής :
α) Να ανοίξουν τουρκικά σχολεία και να διδάσκεται η τουρκική γλώσσα και η ισλαμική θρησκεία στα παιδιά της τουρκικής μειονότητας. β) Να ανοίξει ο μεντρεσές, (ιεροδιδασκαλείο), Σουλεϊμανιέ της Ρόδου, και να μετατραπεί σε τουρκικό κολέγιο.
γ) Να αναγνωριστούν επίσημα, όπως γίνονταν επί ιταλικής κατοχής, οι μουφτήδες της μειονότητας που θα εκλέγονται από την ίδια την μειονότητα.
δ) Τα εισοδήματα των μουσουλμανικών βακουφιών να πηγαίνουν στα μουσουλμανικά βακούφια και να μειωθεί δραστικά η φορολόγηση τους. ε) Να εκλέγονται απ’ ευθείας από την μειονότητα οι διοικήσεις των μειονοτικών βακουφιών.
στ) Να αναστυλωθούν τα οθωμανικά μνημεία και να επαναλειτουργήσουν όλα τα μουσουλμανικά τεμένη των Δωδεκανήσων και, το πιο ενδιαφέρων,
ζ) Να ξαναδοθεί η ιθαγένεια σε όσους Τούρκους των Δωδεκανήσων έχουν φύγει μετά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο και έχουν πάει στην Τουρκία, με αποτέλεσμα να χάσουν την ελληνική ιθαγένεια.
Παράλληλα και με χαρακτηριστικό τρόπο εκδηλώθηκε από τους Τούρκους προσπάθεια να συνδέσουν το ζήτημα της «τουρκικής» μειονότητας των Δωδεκανήσων και με το θέμα του άμυνας των ελληνικών νησιών ενώ κατακρίνονταν έντονα η Ελλάδα ότι εφάρμοσε πολιτική εκδίωξης του τουρκικού πληθυσμού των Δωδεκανήσων και στη συνέχεια και μετά το 1974 άρχισε τον συστηματικό εξοπλισμό της περιοχής.
α) Να ανοίξουν τουρκικά σχολεία και να διδάσκεται η τουρκική γλώσσα και η ισλαμική θρησκεία στα παιδιά της τουρκικής μειονότητας. β) Να ανοίξει ο μεντρεσές, (ιεροδιδασκαλείο), Σουλεϊμανιέ της Ρόδου, και να μετατραπεί σε τουρκικό κολέγιο.
γ) Να αναγνωριστούν επίσημα, όπως γίνονταν επί ιταλικής κατοχής, οι μουφτήδες της μειονότητας που θα εκλέγονται από την ίδια την μειονότητα.
δ) Τα εισοδήματα των μουσουλμανικών βακουφιών να πηγαίνουν στα μουσουλμανικά βακούφια και να μειωθεί δραστικά η φορολόγηση τους. ε) Να εκλέγονται απ’ ευθείας από την μειονότητα οι διοικήσεις των μειονοτικών βακουφιών.
στ) Να αναστυλωθούν τα οθωμανικά μνημεία και να επαναλειτουργήσουν όλα τα μουσουλμανικά τεμένη των Δωδεκανήσων και, το πιο ενδιαφέρων,
ζ) Να ξαναδοθεί η ιθαγένεια σε όσους Τούρκους των Δωδεκανήσων έχουν φύγει μετά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο και έχουν πάει στην Τουρκία, με αποτέλεσμα να χάσουν την ελληνική ιθαγένεια.
Παράλληλα και με χαρακτηριστικό τρόπο εκδηλώθηκε από τους Τούρκους προσπάθεια να συνδέσουν το ζήτημα της «τουρκικής» μειονότητας των Δωδεκανήσων και με το θέμα του άμυνας των ελληνικών νησιών ενώ κατακρίνονταν έντονα η Ελλάδα ότι εφάρμοσε πολιτική εκδίωξης του τουρκικού πληθυσμού των Δωδεκανήσων και στη συνέχεια και μετά το 1974 άρχισε τον συστηματικό εξοπλισμό της περιοχής.
Το θέμα άρχισε ανακινείτε με πολύ έντονο τρόπο από τους πρώτους μήνες του 2012 και είναι χαρακτηριστικό ότι τουρκικά κανάλια επαναφέροντας με έμφαση το θέμα «αλωνίζουν» κάθε καλοκαίρι ανεξέλικτα την Ρόδο και την Κω, όπως το φιλοισλαμικό, «Samanyolu TV» με τον γνωστό Τούρκο δημοσιογράφο, Ismail Kahraman, εθνικιστικών πεποιθήσεων και το «Kocaeli TV», ξεσηκώνοντας ουσιαστικά την μουσουλμανική μειονότητα της περιοχής. Οι εκπομπές τους προβάλλουν συνεχώς σκηνές υποτιθεμένης «καταπίεσης» των Τούρκων, όπως τους ονομάζουν, της Δωδεκανήσου, των «δυστυχισμένων» τουρκόπαιδων που… στερούνται της τουρκικής παιδείας και διάφορα άλλα «καταπιεστικά». Η εισβολή των τουρκικών καναλιών συνεχίστηκε και το καλοκαίρι του 2014 καθώς τώρα είχαν μεγαλύτερη ελευθερία κινήσεων προβάλλοντας ξανά το ζήτημα της αναγνώρισης τουρκικής μειονότητας στα Δωδεκάνησα όπως τα μεγάλα τουρκικά τηλεοπτικά κανάλια, ATV και CanalD, για να φτάσουμε και στην επίσημη πλέον διεκδίκηση της Τουρκίας με τον γνωστό προκλητικό τρόπο.
