Βλέπουμε κάθε χρόνο τέτοιες ημέρες, μικρούς και μεγάλους,
«δεξιούς» (ψοφοδεξιούς) κι αριστερούς, πολίτες και πολιτικούς (πολιτικάντηδες), να καταθέτουν στεφάνια και να αφήνουν λουλούδια (κόκκινα γαρύφαλλα, κατά προτίμηση…) σε μια τεράστια ασώματη κεφάλα που «κοσμεί» τον προαύλιο χώρο του Πολυτεχνείου. Τι είναι αυτή η κεφάλα; Και τι συμβολίζει;
Σίγουρα, όσοι δε γνωρίζουν, καθώς και τα μικρά παιδιά που οδηγούνται εκεί σαν κοπάδι από τους… τσοπαναραίους καθηγητάδες τους-ινστρούχτορες του μ-λ (μαρξισμού-λενινισμού), θα πιστεύουν ότι πρόκειται για κάποιο έργο τέχνης που τοποθετήθηκε εκεί για να συμβολίσει τα κεφάλια που… έπεσαν, ή για απεικόνιση κάποιου εκ των (πολλών χιλιάδων, συμφώνως με την προπαγάνδα) «ηρωικών νεκρών». Δεν είναι ούτε το’ να ούτε τ’ άλλο!
Είναι η κεφαλή του καθηγητή πανεπιστημίου της αλλοδαπής Νίκου Σβορώνου, ο οποίος ουδεμία σχέση είχε με τα γεγονότα του Νοεμβρίου 1973, μιας και τότε ευρισκόταν εκτός Ελλάδος!
Ο καθηγητής Νίκος Σβορώνος, γεννηθείς το 1911 και θανών το 1989, ήταν ΕΛΑΣίτης στην κατοχή, κατά τη διάρκεια των σπουδών του. Το 1945, πήρε υποτροφία για την Γαλλία, όπου δίδασκε το μάθημα της φιλοσοφίας στο Πανεπιστήμιο των Παρισίων. Μάλιστα, το 1961 πήρε τη γαλλική υπηκοότητα. Επέστρεψε στην Ελλάδα μετά το 1974.
Δίπλα στην κεφάλα, υπάρχει μια μαρμάρινη πλάκα η οποία αναγράφει δεκαοκτώ ονόματα, τα οποία οι αδαείς πιστεύουν ότι είναι των «νεκρών του Πολυτεχνείου». Αν προσέξουμε καλά την επιγραφή της πλάκας, η οποία σκοπίμως (για προφανείς λόγους…) είναι μισοσβυσμένη, θα διαβάσουμε τα εξής: «Φοιτητές που έδωσαν την ζωή τους για τα ιδανικά της Εθνικής Αντίστασης 1941-1944».
Δηλαδή, ελλείψει πραγματικών νεκρών του 1973, επιστρατεύθηκαν οι νεκροί του 1941-1944! Δεν είναι… θαύμα;
(ΥΓ): Κι άλλο… θαύμα: Ο Σβορώνος είναι ο μοναδικός ζωντανός που κατέθεσε στεφάνι στο… μνημείο του!
